Yes! Willem and I pulled out for our first packraft trip together. I set out alone friday evening for the Kleine Nete at the water mill of Retie and paddled till darkness fell to stay overnight under my trailstar at the river bank somewhere at the edge of the forest. Saturday we met at the water mill of Kasterlee. Because Willem has no experience yet with faster moving water, we took the opportunity to play in the currents downstream of each water mill and dam. The river is completely slow moving flat water in between.
Camp with the trailstar on the river bank.
Willem’s packraft is the new design of Alpacka from this year, mine is the old one. The difference in performance between the two is enormous. I had all difficulties to follow him at his relaxed paddling speed. The new design paddles so much faster and the bow hardly sweeps anymore! I tried his boat a few times. It looks like it cuts more through the currents like a kayak now without losing too much lateral stability, rather than floating on it with more drag as does the old design. It’s incredible!
Nymphoides Peltata, common water plant in the river Kleine Nete.
Now we’re both ready for more and heavier river stuff, at least as long as Willem doesn’t paddle too fast, don’t you think? So what’s next?
Common Moorhen chicks (Gallinula chloropus) can be found in large numbers on the water plants. If you don’t always paddle with care, it’s possible to knock down some of these chicks accidentally.
Super! Een mens zou goesting krijgen. 😉 Hoeveel kost dat grapje?
Veel te veel 😦
And that is? En waar heb je dit gekocht?
Reden te meer om veel met Joery op tocht te vertrekken, hé!
De Nete afvaren, dat kost niks Debbie! 😉
Het nieuwe model packrafts van Alpacka en met een spatzeil kan je enkel maar bij Alpacka Raft zelf kopen. Wat de prijs betreft komt het overeen met een mtb of een goedkopere racefiets, maar aan een packraft ga je mijns insziens nog veel meer plezier beleven dan een fiets. Een packraft meenemen op trektocht opent een hele nieuwe wereld aan mogelijkheden. Je kan plekken bereiken die anders gewoon onmogelijk zijn. Als ik de route van mijn laatste tocht door Lapland zal posten ga je denk ik versteld staan. 😉
Dus Debbie, niet twijfelen! Verkoop je racefiets en neem een packraft. 🙂
Mijn koersfiets verkopen? Wat zegt ge nu. 😉
En welk type neem ik dan best?
En hoe overtuig ik Ivo? Door hem ook één te kopen, zeker?! 🙂
Tot Joery er mee af kwam had ik nog nooit van een packraft gehoord. En toegegeven, aanvankelijk stond ik er een beetje sceptisch tegenover. Maar ik ben toen wel op een andere manier naar kaarten en satellietbeelden beginnen kijken en dan zie je wel snel in dat de mogelijkheden in wildernisgebieden plots oneindig veel groter worden; wat vroeger onoverbrugbare hindernissen waren zijn nu plots snelwegen en speelterrein. En zie nu, nu heb ik er zelf één 😉
Ik zie dat de types afhangen van je lengte. Wel superplezant als je je op de grens bevindt. 🙂 Wat is jullie ervaring met de maten? Ik ben een 1m73 en mijn ventje is 1m83.
Je zal je binnenbeenlengte (inseam) moeten meten om de best passende packraft voor je te vinden. Je lichaamslengte kan een verkeerd beeld geven als je relatief korte of net lange benen hebt. Kijk dan hier voor het best passende model (en dus enkel afgaan op de inseam). Als je net op de grens zit kies je best de kleinste vermits het belangrijk is dat je voeten vooraan tegen de boeg moeten kunnen komen voor meer stabiliteit in wilder water.
Ivo al overtuigd? 🙂
Super Debbie! Precies al redelijk overtuigd 🙂
Ook weer niet té klein kopen als je er een spraydeck bij neemt… want dan zit je constant met je knieën daarin te duwen.
Hou er rekening mee dat beginnen met packraften een stuk meer kost dan de packraft alleen. Met peddel, spraydeck, verzendingskosten en douane (bij mij meer dan 25% van de aankoopprijs) erbij zit je snel een eind boven de 1000€. Daar komt dan nog een reddingsvestje bij, en als je wilder water gaat doen ook een rugzak met drybag zoals de ULA Epic. Tot PR2 lukt wel met vuilniszakken ook.
Rustig jongens, ik zit in de verkennende fase. Enfin, als het aan mij lag, zou het niet lang duren of ik was er al mee weg. Maar bij Ivo moet ik wat wachten op het juiste moment… Binnenkort gaan we terug op trekking, misschien een goed moment om het even te laten vallen. 🙂 I keep you informed.
Mooie foto’s die laatste 2